Dina taun 1920-an sareng 1930-an, baju ganti baju anu dicitak sutra anu dianggo ku aktor Carol Lombard dina pilem "Twentieth Century Express" laun janten "protagonis" di pangkeng.
Dina 1950s sarta 1960s, nightgowns kalawan nilon jeung katun murni salaku fabrics sarta dicitak kalawan prints warna jeung pola unik geus jadi "paporit anyar," nu teu béda ti nightgowns urang tingali ayeuna.
Sanggeus ngobrol ngeunaan baju ganti baju, baju wengi, sareng baju tidur, anjeun tiasa naros, iraha urang ngagem Piyama ayeuna? Ieu berkat Coco Chanel. Upami anjeunna henteu nimukeun jas rajutan dua-sapotong dina taun 1920-an, awéwé panginten henteu tiasa nampi piyama dua sapotong salajengna.
Kusabab betah gerak, piyama parantos janten populer pisan, sareng volume penjualan langkung seueur tibatan piyama rajutan sareng sutra, sareng seueur gaya novel ogé diturunkeun.
Dina 1933, awéwé Perancis kalawan rasa fashion unik dicampurkeun jeung cocog dua-sapotong piyama, nightshirts, sarta Sleepwear séjén, kahiji dimimitian trend "ngagem piyama luar".
Sanggeus mangtaun-taun, seuseueurna awéwé urban ngantunkeun pita beureum ngagem Baju Saré di jaman Victoria, tapi aranjeunna parantos ngawariskeun mantel awéwé Perancis "ngagem piyama luar". Nanging, kumaha aranjeunna napsirkeun naon anu aranjeunna pake di luar piyama?
Kuring ukur bisa disebutkeun yen aranjeunna geus jadi leuwih kandel sarta seru. Aranjeunna narik inspirasi tina baju ganti baju, baju wengi, sareng baju tidur anu populer di jaman baheula, sareng aranjeunna ngagem piyama pikeun tanggal, balanja, bahkan leumpang dina karpét beureum. Leuwih ti éta, sakapeung éta kaluar tina tingkat pangluhurna maké piyama-teu kasampak jadi loba kawas piyama.
waktos pos: Aug-31-2021